استنشاق هیدروژن مزایای حفاظتی امیدوارکننده‌ای برای قلب نشان می‌دهد: مطالعات روی حیوانات مکانیسم‌های جدید آنتی‌اکسیدانی و ضد التهابی را آشکار می‌کند
تحقیقات اخیر به پتانسیل قابل توجه استنشاق هیدروژن در پزشکی اشاره دارند و ارزش برجسته‌ای را در مبارزه با استرس اکسیداتیو، کاهش التهاب و حفاظت از اندام‌ها نشان می‌دهند. این یافته‌ها پایه‌ای علمی برای هیدروژن به عنوان یک رویکرد درمانی جدید فراهم می‌کنند.
با تمرکز بر حفاظت از قلب، دانشمندان از طریق آزمایش‌های انجام‌شده روی موش‌ها کشف کردند که استنشاق گاز هیدروژن به‌ویژه در طول حملات قلبی شبیه‌سازی‌شده (آسیب ایسکمی/بازپرش) در شریان کرونر قدامی نزولی چپ مؤثر است. هیدروژن به‌طور قابل‌توجهی سطح ناحیه ایسکمیک قلبی را کاهش داد بدون اینکه با پارامترهای همودینامیکی مهمی مانند فشار خون و ضربان قلب تداخل داشته باشد. آزمایش دیگری که از تزریق داخل صفاقی محلول غنی از هیدروژن استفاده کرد، نشان داد که به‌طور مؤثری سطوح مالون‌دی‌آلدهید (MDA)، که نشانگر آسیب اکسیداتیو است، را در خون و بافت قلب کاهش می‌دهد. همچنین مرگ سلولی میوکاردیوم و فعالیت آنزیم کاسپاز-۳ که نقش کلیدی در آپوپتوز دارد را به‌طور قابل‌توجهی کاهش داد و توانایی هیدروژن در کاهش مؤثر این آسیب‌ها را تأیید می‌کند.
مصرف بلندمدت هیدروژن نیز اثرات مثبتی بر سیستم قلبی-عروقی نشان داده است. مطالعات نشان می‌دهند که موش‌هایی که به‌مرور زمان آب غنی از هیدروژن می‌نوشند، سطوح استرس اکسیداتیو کمتری در آئورت و پلاک‌های آترواسکلروتیک کمتری دارند که نشان می‌دهد هیدروژن ممکن است فواید بلندمدتی در پیشگیری از بیماری‌های قلبی-عروقی مانند آترواسکلروز داشته باشد.
در سطح مکانیستیک، در محیط بیرونی سلول آزمایش‌ها بینش‌های حیاتی ارائه دادند. هنگامی که ماکروفاژها (سلول‌های ایمنی) در معرض لیپوپروتئین با تراکم پایین اکسید شده آتروژنیک (ox-LDL) قرار گرفتند، درمان با هیدروژن به‌طور قابل توجهی ترشح سیتوکاین‌های پیش‌التهابی توسط این سلول‌ها را مهار کرد. این یافته مستقیماً یک مسیر مولکولی مهم را آشکار می‌کند که از طریق آن هیدروژن اثرات ضد التهابی خود را اعمال می‌کند.
متخصصان اشاره می‌کنند که فایده اصلی هیدروژن در توانایی منحصر به فرد آن در خنثی کردن انتخابی گونه‌های اکسیژن فعال بسیار سمی (ROS) مانند رادیکال‌های هیدروکسیل قرار دارد، در حالی که تأثیر ناچیزی بر روی مولکول‌های ROS دارای عملکردهای فیزیولوژیکی مهم دارد. این ویژگی دقیق آنتی‌اکسیدانی، همراه با اثرات ضد التهابی مشخص آن، پتانسیل کاربرد گسترده‌ای در محافظت از قلب، بیماری‌های التهابی و مدل‌های مختلف بیماری مرتبط با آسیب اکسیداتیو نشان می‌دهد.
با گسترش تحقیقات، هیدروژن با پروفایل ایمنی بالا و طیف گسترده‌ای از مزایای بالقوه، از آزمایشگاه به مرحله پیشروی کاوش‌های بالینی راه یافته است. اینکه آیا درمان با هیدروژن می‌تواند ابزاری قدرتمند در برابر بیماری‌های قلبی عروقی و التهابی شود، چیزی است که جامعه پزشکی و عموم مردم می‌توانند مشترکاً منتظر آن باشند.
کپی‌رایت © - سیاست‌های حریم خصوصی
